In het Toragedeelte van deze week gaat het over een van de belangrijkste gebeurtenissen voordat de kinderen van Israël het Beloofde Land binnengaan: miloeiem. De miloeiem is de aanstelling en wijding van de kohaniem (priesters). Deze ceremonie markeert het begin van een Joods gebruik dat duizenden jaren werd overgeleverd tot op de dag van vandaag. Sinds de vernietiging van de tweede Tempel, kunnen de kohaniem de taken die ze bij de miloeiem kregen, niet meer uitvoeren. De herinnering aan hun taken vinden we terug in de dagelijkse gebedsmomenten: het ma’ariv, het sjachariet, de moesaf en het mincha.
Met de miloeiem maakte HaSjem een scheiding van functies binnen het Jodendom. De kohaniem zijn gewijd, heilig gemaakt en afgezonderd. Hun functie is anders dan die van de rest van Israël. De ceremonie duurt 8 dagen: 7 dagen bij de ingang van de tent van ontmoeting en de eerste dag waarop ze dienstdoen in de Misjkan. Zodra de ceremonie voltooid is, staat de taak die de kohaniem voor HaSjem en voor Israël doen, vast. Vanaf dat moment zijn de kohaniem verantwoordelijk om hun rol voor HaSjem en voor de kinderen van Israël als geheel, op zich te nemen. Hun eerste en belangrijkste taak is het bewaren en beschermen van de nationale offers van Israël.
“U zult voor Mij een koninkrijk van priesters zijn.” Tot het moment van miloeiem is het moeilijk te begrijpen wat dat precies betekent. Met de miloeiem is de rol en de taak van de kohaniem vastgesteld en is het duidelijk dat ze afgezonderd zijn. Wat de kohaniem voor Israël zijn, is Israël voor de volken. Net zoals de kohaniem een speciale rol en taak hebben, heeft Israël een speciale rol en taak. Het is belangrijk om te beseffen dat de kohaniem absoluut niet verheven zijn boven Israël. De kohaniem hebben gewoon een andere taak. Net zoals Israël een andere taak heeft dan de volken.
De stam van het woord miloeiem is ‘malè’, wat ‘vol’ betekent. Tijdens de ceremonie vult Mozes de handen van Aäron en zijn zonen met brood gemengd met olie, matses en met offervlees. Hier zit heel veel symboliek in, maar het gaat er in de eerste plaats om dat de kohaniem gevuld zijn. Waarmee zijn ze gevuld? Met verantwoordelijkheid. In hun nieuwe rol onder de kinderen van Israël, hebben de kohaniem een verantwoordelijkheid die ze moeten nakomen. Daarin zien we wat ‘een koninkrijk van kohaniem’ echt betekent. Het gaat over verantwoordelijkheid; over Israëls verantwoordelijkheid tegenover de wereld. Als je uit Israël geboren bent, heb je deze verantwoordelijkheid. Als je geënt bent op Israël, dan heb je de verantwoordelijkheid om Israël te ondersteunen. Wat is anders de betekenis van ‘geënt zijn op Israël’? Je bent dus geboren met de verplichting om Israëls rol te volbrengen. Of je hebt de verplichting om Israël, en hun taak, te ondersteunen. Wees je in beide gevallen bewust van je rol. Dat is de echte betekenis van het ‘zendingsbevel’ in Mattheüs 28. Jesjoea vertelde ons dat juist dat onze taak is onder de volken.
